Bir Dem Kararım Yok

Bir dem kararım yok dağlar başında
Nice bir Mecnun'a dönersin gönül
Cümle halk-ı alem kendi işinde
Sen aşkın narına yanarsın gönül
Cevherini her sarrafa satmazsın
Gece gündüz gamda yanıp yatmazsın
Belli bir mekanda karar tutmazsın
Her dem daldan dala konarsın gönül
Bülbüle işaret olsa gülünden
Hub güzel maniyi söyler dilinden
Hercayi bivefa yarin elinden
Zehri nuş eyleyip kanarsın gönül
Katibi bilmedin çeşm-i siyahı
Kendine yar etme zar ile ahı
Yükseklere çıkıp gahi begahi
Gah olur alçağa inersin gönül