Wong Sepele

Duh abote, kahanane uripku
Kudu nandang loro
Dipandang sesisih moto
Yen takdire, kudu dikuat-kuatke
Aku mung wong sepele
Kudu kuat atine
Kadang pengen ngeluh
Naliko kentekan eluh
Kodrate manungso
Kui pancen bedo-bedo
Dedel duwel ati nompo kasunyatan iki
Kudu tak tambani kanggo njalani uripku iki
Jujur sedih uripku koyo mengkene
Sugih waras durung tau tak rasake
Urip dewe tresno ra ono sing gape
Kudu sabar mung dianggep wong sepele
Mlaku we kadang kesandung
Ora ono sing nulung
Tangise ning ati ra iso tak bendung
Aku pancen wong sepele
Nanging bakal tak buktekke
Dadi uwing ojo seneng nyepelekke