Mütalam

Mütalaam, yabana atılan kof bir rayiç
Tanrının elinden yazılan mektubum ben
Yıllar öncesinden postalanmış (Yeah)
Darp edilmiş ruhumun (Yeah)
Tek koluyla yazar iken bu manzumun
Mazlum öyküsünü
Derme çatma evrenimde
Bir evim rapim
Gel de Tanrı konuğum ol
Forsa bedenim
Varsa yoksa bir elim ve bir dilim
Mıknatısla mutluluk avında yarenim
Ve mimli gözlerimle ağlarım
Ve kinle yıkarım kimi zaman minikleri
Sözlerinde gizlidir çelimsiz hisleri
Tıpkı seller ortasında bir gemi
Zorba yeller ellerinde savrulan
İmza Sago
(Yeah, yo, verse iki, gol iki, yo)
Kalıntılarda tarihin yok olmuş tüm yalanları
Alıntılar yapıldı
Asırlar öncesinden günüme gölge düşüren
Bölge içeren her anımda
Gözlerimden damla yaş döküldü
Sık büküldü çok boyun
Gık çıkarmadı
Anılar duvara yaslandı
Yasla güldü düşmanın
Bilmesen de tasla suyunu döktü
Nefret ettiğin, tüm dostların
Pas tutan duaların
Yas törenlerinde haykırışların (Yeah)
Haz nöbetlerindedir asık bakışların
Yaz fakirliğinde kış ayazların
Azrail’le boğuşur oldu karabasan rüyaların
Yetim kalan tebessüm çocuklarının kalbi kırık
İmza Sago