Vay Sürmeli Vay

Kalenin burcu muyam, ben bilmem ayrıyam
Dil bilmez Gürcü müyem, elleri kınalı
Felek, evin yıkıla; ben bilmem ayrıyam
Ben çirkin harcı mıyam, elleri kınalı
Vay sürmeli, sürmeli; ben bilmem ayrıyam
Severken sevdirmeli, elleri kınalı
Vay sürmeli, sürmeli; ben bilmem ayrıyam
Severken sevdirmeli, elleri kınalı
Kaleden indim, iniş; ben bilmem ayrıyam
Mendilim dolu ymiş, elleri kınalı
Yâre saldım, ymemiş; ben bilmem ayrıyam
«Kendisi gelsin» demiş, elleri kınalı
Vay sürmeli, sürmeli; ben bilmem ayrıyam
Severken sevdirmeli, elleri kınalı
Vay sürmeli, sürmeli; ben bilmem ayrıyam
Severken sevdirmeli, elleri kınalı
Vay sürmeli, sürmeli; ben bilmem ayrıyam
Severken sevdirmeli, elleri kınalı
Vay sürmeli, sürmeli; ben bilmem ayrıyam
Severken sevdirmeli, elleri kınalı
Of, o'