Dwie krople

Lasy płonęły —
A oni
Na szyjach splatali ręce
Jak bukiety róż
Lasy płonęły —
A oni
Na szyjach splatali ręce
Jak bukiety róż
Ludzie zbiegali do schronów —
On mówił że żona ma włosy
W których można się ukryć
W których można się ukryć
Okryci jednym kocem
Szeptali słowa bezwstydne
Litanię zakochanych
Gdy było bardzo źle
Skakali w oczy naprzeciw
I zamykali je mocno
Zamykali je mocno
Tak mocno że nie poczuli ognia
Który dochodził im do rzęs
Zamykali tak mocno
Okryci jednym kocem
Szeptali słowa bezwstydne
Litanię zakochanych
Okryci jednym kocem
Szeptali słowa bezwstydne
Litanię zakochanych
Do końca byli mężni
Do końca byli wierni
Do końca byli podobni
Jak dwie krople, dwie krople
Zatrzymane na skraju
Dwie krople, dwie krople
Zatrzymane na skraju twarzy
Dwie krople, dwie krople
Okryci jednym kocem
Szeptali słowa bezwstydne
Litanię zakochanych
Okryci jednym kocem
Szeptali słowa bezwstydne
Litanię zakochanych