Rüzgar

Kır evinin verandasında bir rüzgâr gülüne rastladım
İnsanmışcasına konuşmaya başladım
Dedim, "Benim kadar yalnızsan, tek gecelik bir aşksan
Omuzlarına abanan bir andan kaçıyorsan"
Dibe vurduysan ya da hâlâ düşüyorsan
Bir yaz günü, bir yaz günü
Hiç bu kadar üşüdün mü?
Rüzgâr gülü, rüzgâr gülü
Hiç ölümü düşündün mü?
Hiç ölümü düşündün mü?
Hayalimdeki adsız kadın, sanki ağzımda tadın
Eminim ki sen de hep kendini aradın
Evimin yolu beni unutmuş otellerin soğukluğunda
Tüm bu garip duygular bir tür iç kanama
Dibe vurduysan ya da hâlâ düşüyorsan
Bir yaz günü, bir yaz günü
Hiç bu kadar üşüdün mü?
Rüzgâr gülü, rüzgâr gülü
Hiç ölümü düşündün mü?