Bar Taburesi

Bir bar taburesi, bir yudum viski
Gözümün gördüğü şaheser bir kadının resmi
İzin ver anlatmama
Sevdiğimin fahişe olduğunun hissi
Şişenin sonu geldiğinde anlatmak kolay
Zırlamak zarar vermez erkekliğime
Ağlamak, gülmekten kolay
Bakma sen bunları dert ettiğime
Güneş batıp ay yükselirken
Mavinin tonları siyahla sevişir
Seni göremeden bu denli sevmek
Tanrı’ya içten içe inanmak demekti
Neyse, zor
Sana nasıl anlatsam seni?
Ucuz bir kadın için çok pahalı ücretin
Yıldızlar gibi yüzünün silüeti
Parlak olsalar da gün ağarınca sönecek hepsi
Yok, kan ağlar yüreğim ağzıma gelir
Seni alırlar elimden
O yüzden vazgeçtim kurduğum mutluluk dolu bütün hayallerimden
Çok yaram var elimde
Bir gülle mahvolmuş dikenlerden gibiyim
O yüzden güzel olan her şeyin ardındaki kötülüğün peşindeyim
Yürürüm aynı yolun başı, kafam taşır dağılmış bir saçı
Morarmış boynumda dudak izleri yok
Bir kavganın sonunda boğulmaktan kaçıp
Geldim aynı yere, boktan mahalleme
Sorunlar etten bir vücut ben de bir iskelet
Gözükme bu kez yolun sonundan, bugün kaldıramam
Zaten doğduğum gibi kalkmışım solumdan
Teninde pahalı bir parfüm
Kaşlarının hizasına denk rüzgara orantılı hareket eden bir kahkül
Öyle ki yattığı her erkek ona mahkum
Yine bütün gün başım öne iki büklüm
Ama ne mümkün üstünde yine bir hükmüm yok!
Yine, yeni üstün körü bir hüznün dibine düştüm
Beni bir düşün; soyunursan benim bedenim üşür
Kaç kere kalktım şu yere düşüp
Alt dudağını esir ettin yine öpüşüp
Ah, o gülüşün beni benden alıyor ama geri dönüşü olmayan bir yolu seçip bizi
öldürüşün
Gel, görüşüp son kez sarılalım ve git, deme asla ''görüşürüz''