Цемра

І я калі стану маліць яе згубіць
Разам з душой розум зышоў
Толькі куды?
І не глядзіць у яе бок, так назаўжды
Жыць.
Сцены вакол і я наконт яе пытаў
Хто ж яна ёсць дабро ці зло
Хто б адказаў?
Як падлічыць колькасць ахвяр і хто каго
Змог.
Цемра ідзі, з раніцай уздоўж
Каб не сляпіць, болей ужо
Холад туліў і два крылы сыпалі снег
Я ад такой сцюжы дамоў - яна ўслед
І адчуваць скураю што, і ў мяне ёсць
Злосць.
Памяць спалі, момант калі ўсё пачалось
Той успамін горкі, як дым, востры, як нож
І падлічыць колькасць ахвяр і хто каго
Змог.
Цемра ідзі, з раніцай уздоўж
Каб не сляпіць, болей ужо
Стань для мяне! Чуеш, стань для меня!
Новым святлом, новым сэнсам далей
Не варушыць, гэта нельга цяпер
З кожнай хвілінай цяжэй і цяжэй, і цяжэй..і цяжэй