Орда - Белгысыз жан

Кимадым коштасканда жанарынды муншалган сол бир сатте кабагынды
Тобеннен журегимнен толап шыгып бир оксип жулмалады тамагымды
Каракат коздерине караи бердим кызыгы сол ма дедим дуниенин
Куйдирер коленкели оз егимди махаббат неге сонша ыстык един
жулдызым жаркыраган аспанымдагы сен жарык етип жок болдын гой каскагымда
жаркыраган - озинди калаи табамын
жулдызга жете алдын ба мен ансаган
белгисиз жан- мен ансаган
белгисиз жан!
Бактарды сен екеумиз аралаган бозартып тастап кеттин неге маган
Жулкысыз секилденип шалгай ушкан жете алмай кала бердим жаным саган
Саулеси айдын тусип аймалаган козинды карагым-ау кайдан табамын
Суйгеннин суйиктиси болатындай бакытка ие болар кандай адам