Kalakaldım

Güneşim soluyor ayazlarda
İçim ürperiyor
Ne yüzüm gülüyor yolunda
Ne yapsam olmuyor
Bir gemi kalkıyor içimden
Meçhule gidiyor
Yüzüyor bilinmez uzaklara
Canımı yakıyor
Uğrunda ölüm bile bana kolay
Karşısında dururum
Varsın böyle geçse de
Bütün ömür kendimi avuturum
Kalakaldım kışın ortasında yine
Yine aldandım sonunu bile bile
Cennetten kovuldum isyan ede ede
Hiç utanmıyorum