Nokta Noktam

Dün bir dosttan uzun bir mektup aldım
Beni anlatmış sana
Ve sen ona ve sen ona
Unuttum artık onu demişsin
Hem bu sözü gülerek övünç duyup böbürlenerek söylemişsin
Unutamazsın nokta noktam
Unutamam unutamazsın
Çünkü insan unutmak için önce unutulmak gerek oysa ki sen oysaki sen
Bende esen hala o kavak yelisin
Unutamazsın
Kan değil tüküremezsin
Ruj değil silemezsin
Dişi dudaklarına dişimle yazdığım dört heceli şair adamı unutamazsın
Unutamazsın
Unutamazsın
O mavi gülüşlerimizi nokta noktam
Unutamazsın
Unutamazsın
O yemyeşil düşlerimiz nokta noktam
Unutamazsın
Unutamazsın
Biz seninle bir kabukta doğmuş iki badem içi gibiyiz
Baharsın kokacaksın
Güneşsin yakacaksın
Sabah yatağım kadar rüya dolu
Sabah yatarım kadar sımsıcaksın
Unutamazsın nokta noktam
Unutamam unutamazsın
Şimdilik bu kadar
Gelecek mektupta diyeceklerim var
Üzülme sakın
Darılma bana
Vanın bu sisli ufuklarından binlerce sevgi binlerce selam sana
Dedim ya unutamazsın nokta noktam
Unutamam unutamazsın
Unutamazsın unutamazsın
O mavi gülüşlerimizi nokta noktam
Unutamazsın unutamazsın
O yemyeşil düşlerimizi
Unutamazsın unutamazsın
O mutlu günlerimizi nokta noktam
Unutamazsın...