Kussen

Ik vind het best gezellig
Als er visite is bij ons thuis
Maar het begin en einde
Dat is voor mij elke keer een kruis
Steeds als ze gaan of komen
Dan erger ik mij weer groen en geel
Aan dat volstrekt onnodige
Onafwendbare ritueel
Als iedereen mekaar gaat kussen
Dan wil ik er meteen van tussen
Want bij die aanblik raak ik altijd
Reuze treurig gehumeurd
En strakjes ben ik aan de beurt
Als ze mekaar zo staan te zoenen
Dan zakt de moed mij in de schoenen
Want telkens word ik in die enge
Ceremonie meegesleurd
Al dat gelik is bij grote mensen
Blijkbaar een oud gebruik
Maar het geeft mij toch altijd
Een wee gevoel in de onderbuik
En wat ik graag zou weten:
Wie heeft dat rare gedoe bedacht?
En waarom dringen zij die traditie
Op aan het nageslacht?
Het zijn onaangename klussen
Om iedereen te moeten kussen
En echt, ik doe het zonder morren
Ik beschouw het als een plicht
Al blijft het wel een gek gezicht
Maar om daarna dan door die horde
Ook nog 's t’ruggezoend te worden
Dat doet voor mij pas echt de deur
Nee, zeg maar alle deuren dicht
Het is heel leuk om jarig te wezen
Dat weet ik donders goed
Dan brengen al je tantes en ooms
Kadootjes in overvloed
Maar zo’n verjaardag is in één opzicht
Eigenlijk ook een straf
Als ik als dank een rondje moet zoenen
Dan is de lol eraf
Als pap en mama’s broers en zussen
Mij met z’n allen komen kussen
Dan sla ik altijd in gedachten
Met een noodkreet op de vlucht
Voor die onsmakelijke klucht
Maar ik probeer ze te ontglippen
Die vieze ouwe dikke lippen
En zelluf zoen ik als het even kan
Alleen maar in de lucht