Skrømt

Dørin' skrik på ruståt hengslo'
Skrømton' ansa' ingor stengslo'
Huska' kring på sval og gang
Held meg vakja natta lang
Medt i mørkrat' mednattstime
Kjem så ljøs ei månestripe
Kalde, kvite beingrindsknokar
Krøkje' seg i hop i krokar
Vender seg frå augom mine
Gjømme daudmanns-grinda sine
Å, eg veit da kven du er!
Du som eingong budde her
Du som åtte gard og grund
Du som sleit di sjel isund
For med mannedrap og svik?
Laug og svor og gjømte lik?
Kvifor dreg du med deg følgje?
Treng du hjelp te' noko dølgje?
Kor er han du vart å med?
Ska han alder gje deg fred?
Tung vert straffa di å li’e
Gang att her i alle ti’e
Trø i ring i blodut far
Sjå deg sjøl som den du var