Met drie

't èt een hertje, ol 't begin van oren, we doen’t voorzichtig, we willen’t nie
stworen. Ge weet nwoit wat dat ze onthoden.
Van nu vwort ziem me drie, van nu vwort ziem me drie, van nu vwort ziem me drie,
van nu vwort ziem me drie.
Gie verdikt en 't leven da verzwoart. Ik ben aan’t sparen voar nen board,
voar iets te doen 't èn besent 't wacht’n.
Gie volgt een strikt èn string regiem, vo mie èt da eiglijk weinig zin,
moa 'k doe wel mee soms in gedagten.
Zin we nie nog wa jong? Ziem nie nog wat te jong?
Zin we nie nog wa jong? Ziem nie nog wat te jong?
Jon moeder wis’ut direkt, hoe da se da zag…
Ik ben jirder enthousiast, ik kan nie wachten tot den dag da’k het magge zeggen
an min exen.
Ik doe min djil moar 't grotste werk doej gie.
De antuur et and’re dingen an hur hoft, ze peist zie dudelijk nie an’t
evenwicht der sexen.
Goan we’t dopen voa de goeie vrede?
Wie kent d’er ier nen paster die nog OK is?
Goat het joen of minne noame krign?
Zin we jirluk over sint-nikloj of goawe d’r over liegn?
Goat liever zien dan mie?
Goat liever zien dan mie?
Ge zegt … ik weet het nie…
Moa van nu vwort ziem me drie, van nu vwort ziem me drie.
Van nu vwort ziem me drie, van nu vwort ziem me drie.