Smutna Rzeka

Rzeko z cudzoziemców strony
Czemu nurt twój tak zmącony?
Czy się gdzie zapadły brzegi
Czy stopniały stare, stare śniegi?
Leżą w górach stare śniegi
Kwiatem kwitną moje brzegi
Ale tam, przy źródle moim
Płacze matka nad mym zdrojem
Siedem córek piastowała
Siedem córek zakopała
Siedem córek śród ogrodu
Głowami przeciwko wschodu, wschodu
Teraz się z duchami wita
O wygody dziatki pyta
I mogiły ich polewa
I żałośne pieśni śpiewa