'A serenata 'e Pulecenella

E stó' aspettanno cu stu mandulino
Ll’ora che, 'a cielo, se ne trase 'a luna…
Mme só' nascosto dint’a nu ciardino
Pe' nun 'o ffá assapé
Ca só' semp’io ca cerco scusa a te
Te voglio tantu bene!
Te voglio tantu bene!
To ddico zittu, zittu
Zittu, zitto…
Ca, si allucco, 'a gente
Ca nun sape niente
Pò sentí:
«Te voglio bene!»
Mme metto scuorno 'e fá sapé a ll’amice
Ca «tinco tinco» torno e faccio pace
Si 'appura 'a gente, Napule che dice?
Ca mme vvoglio fá fá
Sott’a chist’uocchie, cierti 'nfamitá?
Te voglio tantu bene!
Te voglio tantu bene!
To ddico zittu, zittu
Zittu, zitto…
Ca, si allucco, 'a gente
Ca nun sape niente
Pò sentí:
«Te voglio bene!»
Na vota ero 'o cchiù guappo 'e ll’Arenella:
Tenevo 'nnammurate a mille a mille…
E mo mme faje chiammá «Pulicenella»…
Ma tu ce pienze o no
Ch'évo nu guappo — guappo overo — e mo?
Te voglio tantu bene!
Te voglio tantu bene!
To ddico zittu, zittu
Zittu, zitto…
Ca, si allucco, 'a gente
Ca nun sape niente
Pò sentí:
«Te voglio bene!»