Miensk I Minsk

Darahija minčanie i hości stalicy
Ja chaču z vami dumkaj svajoj padzialicca
Karaciej, heta dziŭna, ale c'est la vie:
My ŭ stalicy žyviem niby na dźvie siamji
My žyviem adnačasova
Ŭ dvuch haradach
Padvajeńnie asoby
Zryvaje nam dach
Dyk niaužo ž nam nikoli
nia skleić, nia sšyć
Miensk i Minsk — dźvie pałovy
Staličnaj dušy
Horad Miensk — pieršy horad z tych dvuch haradoŭ
Nie pabačyš na mapach sučasnych hadoŭ.
Jon u sercy žyvie, jon žyvie ŭ hałavie
Šmat kaho, chto ŭ horadzie Minsku žyvie.
A ŭ tym Minsku prapiska i harvykankam
I ladovy pałac i betonny parkan,
Zrujnavanych damoŭ cieni pryvidnyja
I dziacinstva majho pralaciełyja dni...
My žyviem adnačasova
Ŭ dvuch haradach
Padvajeńnie asoby
Zryvaje nam dach
Dyk niaužo ž nam nikoli
nia skleić, nia sšyć
Miensk i Minsk
Jość u Minsku nazovy biazradasnyja —
Jość Kalektarnaja a jość Bazisnaja.
Tam narod zabiaśpiečvaje pravilny naš
Vykanańnie zadačy pastaŭlenaje...
A pa Miensku pryjemna špacyravać,
Drobnych kramak vitryny ŭtulna harać,
Tam hatyčnyja viežy kaściołaŭ starych
Tam dachoŭka i bruk, tam dvary i mury...
My žyviem adnačasova
Ŭ dvuch haradach
Padvajeńnie asoby
Zryvaje nam dach
Dyk niaŭžo ž nam nikoli
nia skleić, nia sšyć
Usio błytajecca
ŭ Minsku — chleb i maca,
I Vialiki kastryčnik i Radaŭnica
I pjanaja ślaza, i takaja papsa,
Što ratunku nia daść ni mizim, ni upsa.
Nu, a ź Mienskam ničoha nia možna zrabić —
Niemahčyma jaho zrujnavać, zachapić,
Jon nikoli, tvoj Miensk, nie zhnije, nie zharyć,
Budzie movaj tvajoju z taboj havaryć
My žyviem adnačasova
Ŭ dvuch haradach
My žyviem adnačasova
Ŭ dvuch haradach